چـِـه پُـر جُـرأت و مَغْرور مـی شَـود دَر بْـرابَـ

چـِـه پُـر جُـرأت و مَغْرور مـی شَـود دَر بْـرابَـرتْ ؛

.

ساعتها زیر دوش می نشینی به کاشی های حمام خیره می شوی

غذایت را سرد می خوری

ناهارها نصفه شب ، صبحانه را شام!

لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ، همه را قیچی می زنی ...!

پ . ن :

از اوضاع حقیر خواسته باشید مانند سابق به طرز احمقانه ای می گذرد . فقط روز ها می آیند و می روند .

نه حقی دارم که از کسی بازخواست کنم ، نه میهنی که به گذشته و آینده آن علاقمند باشم ، نه آینده ای

برای کشورم میبینم که برای بهبودی آن بکوشم ، و نه زال و زاتولی که در تامین آینده او تلاش بکنم . و نه دریغ از

ساعتی راحتی و نه دل و دماغی که خودم رو به خوندن کتابی سرگرم کنم . بدتر از دوزخ سارتر ، همه چیز بی

طرفانه می گذرد ، با جار و جنجال و سر و صدا . من هم روزی چند چروک بیشتر ، چند ناخوشی تازه ، چند مو

ی سفید برای فرداهای خود ذخیره می کنم . اینبار هم پس از برگشتن از خدمت منحوس سربازی وقت و دل و

دماغ سر زدن به وب رو نداشتم ، فردا 4 /91/6 باید ساعت 6 برم پادگان . نمیدونم چقد طول بکشه که بیام .

ولی اینبار ایشالله وقتی مرخصی اومدم به همه دوستای گلم سر میزنم .

از تـُو گذَشتَم ...

نِگـآه می کُنَم ...

جـآدِه بـِه اِنتـِهـآ رِسیـدِه ...!